Bu Remarque’nin okuduğum üçüncü kitabı oldu. Sanırım bu yazarla kafayı bozuyorum. Üç kitapta da konu savaş ama o kadar gerçek o kadar samimi
ki doyamıyorum. Aynı şeyleri tekrar tekrar okuyabilirim.
Okuduğum diğer iki kitabı "Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok" ve "Dönüş Yolu"ndan farklı olarak yazar burada aşka yer vermiş. Aslına
bakarsak diğer kitaplardan daha ılımlı bir yaklaşım var bu kitapta. O
kıyametin ortasında aşk bir ilaç gibi. Tabi aşk
ne kadar güçlü olsa da hayat tüm çirkinliğiyle devam ediyor. Ve malesef aşk bu durumu iyileştirmeye yetmiyor.
Kitabın basımı yok, bir sahafta karşıma çıktı. Kitaptan haberim
yoktu Remarque adını görür görmez yapıştım tabi ki. Ve tam tahmin ettiğim gibi pişman olmadım. 68’de Halk Kitabevi'nden
basılmış. Eski bir kitap, haliyle içinde pek çok basım hatası var. Hatta yer
değiştirmiş sayfalar da mevcut. Bazen cümle bir anda kesiliyor ama bu hatalar
konu bütünlüğünü bozmuyor.
Arka Kapak
Bu romanda aşk gibi asil bir hissinsürükleyici ahengini, dehşet saçan korkunç maceraların unutulmaz hatıralarını bulacaksınız. Fırtınalı bir gecede mezarların derin çukurlarında kaybolan, insanların, yaşamak için attığı son çığlıkları duyacak ve onlarla beraber ürpereceksiniz.
